Komşuluk Bağımız

Her geçen gün itimat ağımızın daraldığı bu dünyada kendisine yalnızca kapımızı değil, yüreğimizi de açabilmeyi isteyeceğimiz bir insan grubu olsa gerek komşularımız. Sadece evlerimizin yakın olmasından değil, tıpkı arkadaş gibi komşularımızın da bizi destekleyici, arkamızda duran kimseler oldukları için bu böyledir. Bu yüzden komşuların neredeyse birbirlerine mirasçı olacakları medeniyetimizde komşuluk sadece bir mahalle birlikteliği olmanın çok ötesinde bir kader birliği gibi algılanır.

İçinde yaşadığımız dünyada giderek yoğunlaşan küreselleşme ve kentleşme, birbirine yabancı kişiler hâline gelmemize yol açtı. Üstelik yalnızca kentlerin kalabalığı değil söz konusu olan; akrabalarımız, dostlarımız ve hatta ailemizin fertleri bile giderek birbirlerine yabancılaşmaktadır bu süreçte. Elbette bunda, kentlerde ulaşımın güç olmasının, insanların geçmişe göre çok daha mobilize hayatlar yaşıyor olmasın da etkileri söz konusudur. Ama bunlarla beraber kapitalist kültürün, herkesi tüketici mesabesine çekmesi ile ilgili olarak bireylere dayattığı kibir nedeniyle de böyledir. Birbirimizden daha da uzaklaşıyoruz ve koca dünya küçüldükçe bizler giderek birbirimize yabancılaşıyoruz.

Komşuluk bağı bir şehri şehir yapan temel öğelerden birisidir. Çocuklarımızın toplumsallaştığı, gençlerin birbirleriyle kaynaştıkları, ihtiyarların birbirlerinden haberdar olabildikleri bir mahalle kültürünün artık hatıraya dönüşmek üzere olan bir mirası. Ancak insanların birbirine güvenebildiği, kapısını açık bırakıp her şeyini emanet edebildiği bir dünyanın da emaresi olduğundan hepimiz için hâlâ önemli…